Skoro chcesz "jak w Manjaro", to używaj Manjaro. Po co się męczyć. Manjaro ma swój sposób ustawiania Xfce. Możesz podglądnąć co u nich. Natomiast pytanie jest z gruntu takich, na które odpowiedzi nie ma, chyba, że ktoś ma i Manjaro Xfce i Arch z Xfce zainstalowane. Dość trudno bowiem odpowiedzieć na pytanie co w Manjaro jest. Nikomu też pewnie nie będzie się chciało zaglądać do bebechów i przeglądać całego Gita z ustawieniami Manjaro dla Xfce (możesz to zrobić też sam).
Jeśli chodzi o zasadniczą różnicę, to Manjaro ma preinstalowane środowisko (np. Xfce), któremu przez tzw. skels zapewnia określone ustawienia. Arch to jest budowanie systemu jak z klocków lego. Akurat w przypadku Xfce cokolwiek trzeba tu wiedzieć jak się chce je ułożyć, bo za każdym razem można zrobić inaczej.
Z tego co mi wiadomo, to zasadniczą różnicą jest używanie w Manjaro tzw. Whisker Menu. Jeśli chodzi o samą instalację Xfce w Archu - zawsze warto sięgnąć źródeł, czyli
https://wiki.archlinux.org/index.php/Xfce (zwłaszcza te "goodies" w Manjaro są OTB) i również samej strony Xfce.
SDDM jest możliwy dla Xfce, ale średnim pomysłem. Jeśli używasz w Xfce głównie aplikacji opartych o Gtk, to trzymanie w pamięci cały czas niektórych bibliotek Qt5 nieco mija się z celem. Lepszy pomysł - np. LightDM oparty o jakiś Gtk Greeter.
Oczywiście, że Whisker Menu jest w repozytoriach Archa, skąd by ją w Manjaro wzięli :) Paczka nazywa się xfce4-whiskermenu-plugin i wszystko masz opisane w wiki Archa, do którego odsyłałem. Po prostu musisz je zainstalować. Przede wszystkim jednak... zacząć od czytania dokumentacji. Taki jest Arch :)
Update-Grub - też jest. W AUR. Zresztą to jedna linia basha i można sobie nawet alias zrobić. I tak to, że jeśli czegoś nie zainstalujesz, to po prostu wywołać tego nie sposób.
PS: Dodaj sobie repo:
https://wiki.archlinux.org/index.php/Unofficial_user_repositories#chaotic-aur - trochę paczek z AUR nie będziesz musiał budować. Masz tu też coś, do czego możesz być przyzwyczajony, a mianowicie pamac-aur - gorąco nie polecam. Polecam natomiast naszego pak:
https://forum.linuxiarze.pl/index.php/topic,3855.0.html a do przeglądania paczek w repo i w AUR wygodne pkgbrowser (w AUR). Jeśli chcesz mieć GUI do pacmana, to wg mnie o niebo lepsze jest octopi od pamac-aur/classic, tyle, że to jest na Qt5. Na Gtk3 masz np. argon czy pakku (zob.:
https://wiki.archlinux.org/index.php/AUR_helpers). W dalszym ciągu jednakże polecam gorąco przyzwyczaić się do pak, który jest konsolowy (i pewnie nigdy nie dorobi się GUI, no chyba, że ktoś mu zrobi :)), ale jest to narzędzie w zasadzie w 100% pewne, nie przekłamuje, nie podaje fałszywych informacji, rozwiązuje pewne problemy z instalacją paczek w tle. Jedna - obecnie - wada, to budowanie paczek, które są wzajemnie od siebie zależne z AUR, czego automatycznie nie zrobi. Czekamy tu na zmiany, które mają nastąpić i szkoda obecnie to robić na piechotę, a wypróbowaliśmy dostępne rozwiązania i nie są one w 100% pewne.
Jak ci pasuje Manjaro, to używaj Manjaro. Xfce na Archu ma to do siebie, że wymaga trochę dopieszczenia, żeby działało tak jak w gotowych dystrybucjach.
Manjaro sypie się po aktualizacjach. Nie ma miesiąca aby coś nie było ukatrupione. Da się go używać tylko wtedy, gdy update całkowicie wyłączone no i tak mam.
Zacząłem jednak zastanawiac się, po co mi tego tyle skoro Arch o połowę mniejszy i w ogóle. Opinię Arch ma też spoko, piszą że jeśli działa to działać będzie i bez powodu się nie rozsypuje a Manjaro (wszystkie fora w świecie mówią że dobry na początek bo i tak się uwali).
Ok, poczytam trochę i będę kombinował.
Jeśli ktoś chce mieć Archa identycznego do Manjaro to podczas instalacji bierzemy DE lxde oraz potem xfce4.
Po instalacji uruchamiamy terminal i instalujemy w całości:
xfce
xfce4
xfce-goodies
xfce4-goodies
whisker
Po restarcie i dodatkowych ustawieniach szaty graficznej Arch wygląda jak Manjaro.