Wykrywanie sprzętu i sterowniki - program

pandom · Wrzesień 23, 2019, 12:55:01 PM

Witam,

Poszukuję oprogramowania na Arch Linuxa Plasma do automatycznego wykrywania sprzętu i wyszukiwania do niego sterowników z możliwością instalacji albo pokazania źródła do ściągnięcia-zainstalowania. Coś jak na Windows te programy tylko na Archa.

Szukam prostego rozwiązania. Rodzice w domu mają MX Linux ja mam Archa. Potrzebuję program (zdalny pulpit) aby móc połączyć się z Archa z MX Linux w prosty sposób i coś tam im poustawiać na komputerze czy naprawić. Chodzi o to aby to było proste czyli rodzice włączają ten program a ja się z nim tylko łączę aby oni nic nie musieli wpisywać.

robson75 · Wrzesień 23, 2019, 01:04:33 PM

Obawiam się że dla Arch Linuxa nie ma takiego narzędzia, jedyne co to mhwd, ale dostępne tylko i wyłącznie dla systemu Manjaro.

pandom · Wrzesień 23, 2019, 01:36:46 PM

A może jest coś do zidentyfikowania podzespołów komputera z dokładną nazwą wszystkich elementów składowych ? Bo brakuje mi kilku sterowników a nie chcę instalować byle czego na gapę. HP odsyła mnie na kernel.org ale nie za bardzo umiem tam znaleźć sterowniki do tego czego potrzebuję.

robson75 · Wrzesień 23, 2019, 01:50:54 PM

A o jakie dokładnie Tobie sterowniki chodzi? do karty graficznej czy co?
Musisz pamiętać o jednym, w Arch-u nie ma narzędzi ułatwiających instalacje sterowników. Niejednokrotnie trzeba edytować pliki systemowe aby uzyskać zamierzony efekt.
Np. ja używam integry Intel-a, to musiałem skorzystać z tego poradnika
https://wiki.archlinux.org/index.php/Intel_graphics_%28Polski%29
żeby dostosować grafikę Intel-a.

pavbaranov · Wrzesień 23, 2019, 02:41:02 PM

Kiedy się przesiadłeś z Windows i dlaczego od razu na Archa? :) (pytanie retoryczne).
Ok. No to rozpoczynamy edukację ;)
1. Zasadnicze sterowniki w linuksie są w kernelu. Nieliczne, np. takie, które nie są rozwiązaniami otwartymi i nie mogłyby się tam znaleźć, są dostarczane przez twórców takiego sprzętu (wymagającego sterownika) lub... nie ma ich dla linuksa w ogóle. Niekiedy wówczas można się posiłkować (w bardzo wyjątkowych sytuacjach; mi jest znane jedno takie rozwiązanie) sterownikami dla Windows.
2. Programy, które identyfikują Ci sprzęt są w Archu OTB. Pierwsze podstawowe to polecenie lspci (dla tego, co na szynie PCI), drugie lsusb (dla tego co podłączone pod interfejs USB). Niemniej jednak mogą to być programy, których wynik niewiele mówi nowicjuszowi. Są nieco wygodniejsze narzędzia (oba w AUR) jak inxi czy i-nex (wersja git). Pierwszy konsolowy, drugi graficzny (doinstaluj opcjonalne oprogramowanie). Jest też kilka innych, ale mniejsza o to. Te dwa - wg mnie - najwygodniejsze.
3. Nie istnieją "sterowniki, które muszę doinstalować", jeśli w ogóle nie wiesz czy i jakie sterowniki są konieczne. Jeśli ktoś twierdzi, że musi doinstalować, a nie wie jakie, to oznacza najczęściej wyłącznie przyzwyczajenia z Windows oraz ewentualne niewłaściwe skonfigurowanie systemu.
Zacznij zatem nie od zapotrzebowania na oprogramowanie, z którego nie wiesz jak (bo nie wiesz - tak nie wiesz, bo inaczej nie zadawałbyś tego pytania) korzystać, tylko od zdiagnozowania, albo opisania problemu w odpowiednim dziale (tu dla Archa). Wskaż jakie masz problemy, z czym, opisz jaki masz komputer używając także jakiegokolwiek programu spośród wymienionych w pkt. 2 i będziemy w stanie Ci pomóc wraz ze zdiagnozowaniem, czy w istocie potrzebne są Ci jakiekolwiek sterowniki, czy też tylko komputer jest niewłaściwie skonfigurowany (jeśli w ogóle).
4. Drugi temat, jaki się pojawia to jakieś połączenie z innym komputerem. Wprawdzie winno się zachowywać zasadę: jeden wątek - jeden problem, ale niech tam, krócej będzie. Podstawowym rozwiązaniem tego typu jest teamviewer dostępny w kilku wersjach w AUR, ale prościej Ci pewnie będzie dodać repozytoria takie jak np. archlinuxcn, chaotic-aur, disastrosaur i zainstalować binarkę z nich. Polecam szczególnie dwa pierwsze repozytoria.

robson75 · Wrzesień 23, 2019, 03:16:07 PM

A dodanie repa archlinuxcn jest dziecinnie proste
https://github.com/archlinuxcn/repo
Sam korzystam z tego repa. Polecam

LinGruby · Wrzesień 23, 2019, 04:11:39 PM

Cytat: pandom w Wrzesień 23, 2019, 12:55:01 PM
[...]
Szukam prostego rozwiązania. Rodzice w domu mają MX Linux ja mam Archa. Potrzebuję program (zdalny pulpit) aby móc połączyć się z Archa z MX Linux w prosty sposób i coś tam im poustawiać na komputerze czy naprawić. Chodzi o to aby to było proste czyli rodzice włączają ten program a ja się z nim tylko łączę aby oni nic nie musieli wpisywać.

masz dwa wyjścia albo standardowo TeamViewer ( sam korzystam ) albo X2Go

http://wiki.x2go.org/doku.php

co do X2Go nie wtajemniczałem się ale TeamViewer działa rewelacyjnie ;)

Fibogacci · Wrzesień 23, 2019, 04:17:02 PM

Cytat: pandom w Wrzesień 23, 2019, 12:55:01 PM
Potrzebuję program (zdalny pulpit) aby móc połączyć się z Archa z MX Linux w prosty sposób i coś tam im poustawiać na komputerze czy naprawić. Chodzi o to aby to było proste czyli rodzice włączają ten program a ja się z nim tylko łączę aby oni nic nie musieli wpisywać.

W MX Linux w MX Instalator pakietów, karta Popularne aplikacje, kategoria Zdalny dostęp znajdziesz do wyboru kilka programów, w tym i TeamViewer oraz AnyDesk.

Osobiście polecam AnyDesk, ma bardzo małe zużycie zasobów, a duże możliwości. Używam tego m.in. do nagrywania screencastów na bardzo słabych, starych komputerach przesyłając obraz na mocniejszy komputer.

Będziesz miał dostęp do wszystkiego, w tym w łatwy sposób np. do przesyłania plików pomiędzy komputerami (połączenia są szyfrowane).

https://anydesk.com/pl

https://anydesk.com/pl/funkcje

W Archu masz albo znajdziesz (zapewne) wszystko, więc i AnyDesk oraz TeamViewer oraz to co poniżej.

Co do wykrywania sprzętu, w terminalu możesz spróbować hwinfo (jeśli masz w systemie).

$ hwinfo

albo trochę wygodniej do przeglądania, bo lista będzie długa:

$ hwinfo | less

lub do pliku tekstowego:

$ hwinfo > hwinfo.txt

Na końcu listy są informacje o poszczególnych elementach w systemie.

Ja lubię też inxi:

$ inxi -F

Jest też program w GUI o nazwie hardinfo:

robson75 · Wrzesień 23, 2019, 06:07:47 PM

Z programów GUI jest też dobry cpu-x

pandom · Wrzesień 24, 2019, 11:32:21 AM

Arch dlatego, że sam zainstalowałem i używam w nim Plasmy i działa dobrze(sami mi doradziliście) :)

Sterowniki do podstawowych podzespołów mam zainstalowane. Chodziło mi tylko o touchpada (dodatkowe funkcje), wejścia na karty SD, ethernet i mam taką starą drukarkę i skaner.

O dziwo touchpad z oficjalnymi sterownikami od HP na Win 7 nie miał dodatkowych funkcji. Dopiero na MX Linux zobaczyłem, że może być namiastką tego z Macbooka.

Przetestowałem X2go i nadaje się, dodatkowo przetestuję też zdalny pulpit od Googla w Chrome jak by działało to zastępczo by było. TeamViewer odpada bo ojciec na tym komputerze robi oferty i prowadzi księgowość dla swojej firmy a ja mu w tym będę pomagał a to już jest niezgodne z licencją(chyba) zresztą wole darmowe oprogramowanie.

PS Po dodaniu tych repozytoriów i poszukiwaniach na zagranicznych forach udało mi się wyszukać sterowniki do tego touchpada i je normalnie zainstalować bo były w repozytorium. Jedynie skaner nie działa przez usb tylko przez wifi ale juz nie mieszam bo ważne, że działa.

Robię kopię partycji bo działa elegancko. Dzięki za pomoc.

pavbaranov · Wrzesień 24, 2019, 11:53:22 AM

1. Touchpad - Inne sterowniki niż te, które są dostępne w Archu - nie istnieją na linuksa (libinput, xf86-input-synaptics, bodaj jeszcze jeden). Reszta jest w kernelu, który może, ale nie musi być przygotowany pod Twój sprzęt; jeśli nie jest - kompilacja kernela.
2. Karta SD - sterowniki w kernelu i uwaga jw. Jeśli sterownika nie ma na linuksa - to działać nie będzie.
3. Ethernet - sterowniki w kernelu; jeśli Twoja karta ethernetowa nie jest wykrywana - kompilacja kernela o ile sterownik jest (ale musiałaby to być kompletna egzotyka, by nie było).
4. Drukarka - większość sterowników dostępnych jest w repozytoriach oraz - pewnie przede wszystkim - w AUR. Jeśli nie ma i jeśli jest sterownik dla linuksa - można się pokusić o zrobienie PKGBUILDu. Jeśli w ogóle sterownika nie ma - drukarka działać nie będzie, chyba, że się uda ją uruchomić jako "generic", ale wówczas najprawdopodobniej nie będzie w pełni funkcjonalna oraz prawdopodobnie nie będzie drukować innych liter niż podstawowy (prawie) alfabet łaciński.
5. Skaner - uwaga dokładnie taka sama jak w przypadku pkt. 4, z tym, że jeśli sterownika nie ma, to nie ma, nie było i nie będzie, chyba, że ktoś pokusi się o jego zrobienie. Jeśli działa przez wifi, a nie działa przez USB - to jest to kwestia konfiguracji wyłącznie.

Jeśli w MX Linux touchpad inaczej się zachowuje niż w Archu to oznacza właściwie tylko tyle, że albo ma inny sterownik (choć obecnie norma to libinput), albo został on inaczej skonfigurowany, ale to masz już chyba załatwione. Uwaga jedynie - jeśli używasz w Xach coś innego niż libinput, to w sesji Plasma-Wayland będzie używany libinput tak, czy inaczej.

W przypadku pkt. 1-3 - załóż odrębne wątki, pokaż jakie to urządzenia, czym są obsługiwane i co w nich nie działa.
W przypadku pkt. 4 i 5 - załóż odrębne wątki, przedstaw jaki to skaner (tu ograniczymy się do USB) i drukarka.

TIP: Wiki Archa jest przepastną skarbnicą wiedzy na wszystkie te tematy. Podobnie pacman + jakiś aurhelper lub alternatywnie np. pkgbrowser (z udostępnionym przeszukiwaniem w AUR) znajdzie Ci odpowiedź na sporo problemów.
I polecam - jak poprzednio - inxi.

EDIT:
Jeszcze dodam nt. "aplikacji wykrywającej urządzenia i dopasowującej sterowniki".
W linuksach wygląda to tak:
- Zasadniczo, skoro większość sterowników jest w kernelu, to urządzenie jest gotowe do pracy po instalacji systemu. Jeśli jakieś urządzenie nie ma sterownika, to wówczas albo sterownik jest w kernelu, ale nie został w niego wkompilowany, albo jest w tzw. nagłówkach kernela, ale te nie zostały zainstalowane, albo nie został dany sterownik podniesiony, albo istnieje sterownik zewnętrzny (najczęściej własnościowy), albo w ogóle brak sterownika.
- Powyższe dotyczy to wszystkich urządzeń z wyjątkiem urządzeń peryferyjnych, które przynajmniej w części mają swoje własne sterowniki (np. drukarki, skanery), a w kernelu jest wyłącznie wkompilowany "sposób porozumiewania się z takim urządzeniem", choć w ekstremalnych przypadkach, tego ostatniego może brakować.

Jeśli wszystko działa prawidłowo lepiej powstrzymać się od polepszania w myśl zasady, że lepsze jest wrogiem dobrego. Oczywiście można przystąpić do tego typu prób, ale obeznawszy się nieco z systemem, przyzwyczaiwszy się do pewnych, dobrych reguł postępowania w przypadku dokonywania zmian systemowych. Trzeba sobie też uzmysłowić, że zastosowanie określonego, dodatkowego sterownika może w istocie poprawić jakiś aspekt działania danego urządzenia, ale zespsuć coś innego.

Jeśli coś nie działa, to w istocie trzeba zidentyfikować problem i zacząć od identyfikacji urządzeń. Podstawowy sposób to konsolowe lspci i lsusb. Umożliwiają odczyt kilku bardzo ważnych informacji, które umożliwiają identyfikację konkretnego urządzenia. Zobacz sobie help dla lspci i lsusb. Dla przykładu komenda lspci -v umożliwi Ci choćby informację, czy dla danego urządzenia podniesiony jest w kernelu jakiś sterownik i jak on się nazywa. Komenda lsusb umożliwi identyfikację dwu istotnych informacji o urządzeniu jakimi są tzw. idVendor i idProduct. To one bowiem odpowiedzą na pytanie jakie urządzenie jest podłączone, a nie jego nazwa handlowa (niekiedy np. to samo urządzenie ma różne chipsety, albo ten sam chipset jest w różnych urządzeniach, a nazwa jednego z nich, czy nawet więcej, nic nie będzie nikomu mówić).
Oczywiście pomocne są też inne programy wymienione tutaj.

Będąc wyposażonym w taką informację można rozpocząć przeszukiwanie czeluści internetu, albowiem oprócz różnie działających (bardzo często źle) automatów (skryptów) do instalacji sterowników tam leżą główne informacje. Pierwszy krok to przeglądnięcie repozytoriów i wiki swojej dystrybucji (jeśli jest, jeśli nie ma, to taką dystrybucję można spokojnie skreślić z listy zainteresowań). W drugiej kolejności - strona producenta urządzenia i/lub chipsetu. Zastosowanie rozwiązania z tego ostatniego jest właściwe tylko, a i to postępując wg jakiegoś autorskiego tutorialu, tylko jeśli rozwiązania dla danego urządzenia nie znaleźliśmy w informacjach swojej dystrybucji.
W pierwszej kolejności sprawdzamy jednak, czy dany moduł, który odpowiada za obsługę urządzenia jest dostępny w kernelu i jego plikach nagłówkowych (te ostatnie nie zawsze są instalowane wraz z kernelem, a niekiedy jeszcze istnieje dodatkowa paczka kernela z tzw. extramodules - to zależne od dystrybucji). Jeśli jest - należy zainstalować. Jeśli jest w kernelu, ale nie w tzw. stockowym (czyli tym w repozytorium), to można poszukać kernela w jakichś alternatywnych repozytoriach, albo trzeba będzie go skompilować we własnym zakresie, wkompilowując w kernel obsługę odpowiednich urządzeń.

Urządzenia peryferyjne jak np. drukarki i skanery mogą, ale nie muszą działać na linuksie. Tu wiele zależy od sterownika w istocie, a ten często jest dostarczany przez producenta, albo takiego sterownika nie ma lub jest bardzo ułomny (bo np. stworzony za pomocą inżynierii wstecznej, przez osobę zmuszoną do tego i leży sobie to gdzieś w odchłaniach np. githuba). Tutaj znów kolejność jak wyżej.

Użytkownicy m.in. Archa (ale także choćby Gentoo) muszą pamiętać, że jeśli sterownik ma otwarte źródła, to najczęściej albo już się znajduje w jakimś repozytorium (nawet w AUR), albo - jeśli jest kompatybilny z kernelem i/lub bibliotekami używanymi w tej dystrybucji to da go się skompilować tworząc dla niego - w przypadku Archa - odpowiedni PKGBUILD. Niestety część sterowników jest zamkniętych i są one dostarczane w binarkach, które praktycznie na Archa nie istnieją. Jeśli tego typu sterownik jest kompatybilny z kernelem i/lub bibliotekami w Archu, to da się dla niego stworzyć odpowiedni PKGBUILD i zainstalować w systemie, a urządzenie będzie działać. Jeśli nie, to trzeba mocno kombinować, albo... po prostu zmienić dystrybucję dostosowując do wymogów sterowników danego urządzenia. Gwałcenie ciągłej dystrybucji np. cofaniem paczek, utrzymywaniem ich w archaicznych wersjach, rzadko kiedy jest dobrym pomysłem i jest pierwszym krokiem do destabilizacji systemu. Można się w to bawić, ale trzeba się bardzo dobrze na tym znać.